Toen we het huis kochten, was er geen sanitair aanwezig en ook geen keuken. Twee kamers, een garage, een cave (kelder) en een zolder, zo was de indeling. In de garage stond een oude auto, een Peugeot 405 Famaly, met een verrotte bodem. Een heuse  schuurvondst, maar wel rijp voor de sloop. Het was een echt oud authentiek Frans huisje. Het dak en de muren waren gelukkig in goede staat.

Het vakantiehuisje nu

Ons idee is vanaf het begin geweest om het authentieke karakter van het huis te behouden, want dat maakt het huis zo typisch Frans. Voorwaarde voor ons was wel dat de voorzieningen veilig en comfortabel zijn. En daar hebben we voor gezorgd, zo milieubewust mogelijk. De gite is ingericht voor twee personen. De gîte is niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers. 

Op het dak komen zonnecollectoren die zorgen voor het warme water. Het toilet is een droogtoilet; dit geeft een grote waterbesparing en is duurzaam. Op de binnenmuren is leem aangebracht waardoor er een aangenaam binnenklimaat is. De gite beschikt niet over wifi, de ontvangst binnen en buiten is matig tot redelijk. 

De naam Crampion

Naast de gite loopt een smal pad wat uitkomt bij een wasplaats. Hier haalden de bewoners van Les Girards hun water en hier gingen de koeien naar toe om te drinken. Het pad kwam uit op de weg en aan het eind van het pad was een stukje steile helling. De bewoners noemden het pad `Chemin de Crampion`. Crampon betekent stijgijzer. In de spreektaal is crampon, crampion geworden. Er werd gezegd: je hebt stijgijzers nodig om dat stukje steile helling te nemen. Zo ontstond de naam, Chemin de Crampion.

In Frankrijk noemt men een vakantiehuisje: een gîte. Dus Gîte Crampion.